日本人
1934年、シュコダは「ラピッド」を名乗る初のモデルを発表した。当初は1,195ccの水冷式4気筒エンジン(31馬力)を搭載していたが、後に1,386ccに拡大された。この乗用車は1938年まで販売され、シュコダ社は再びモデルチェンジを行いラピッドの製品ラインを継続する計画を立てていた。
新型の主な特徴はより強力なエンジンの搭載だったが、これは単純な排気量増加ではなく完全な再設計によるものだった。従来の4気筒エンジンがサイドバルブ機構を採用していたのに対し、新型エンジンはOHVバルブ機構を採用。これは当時非常に先進的であり、中級車としてはなおさらだった。これにより1,564ccの排気量から43馬力を発生するようになった。
工場は試行錯誤が感じられるデザインの車両を提供した - 独立したフェンダー、直立したラジエーターセクション、セダンとして2ドアまたは4ドア仕様。このバリエーションはおそらくラピッドシリーズの既存顧客層を引き続き獲得する意図があったが、同時に工場内では新たな購買層、すなわち空力デザイン志向のトレンドを追う層へのアプローチに向けた真剣な取り組みも行われていた。流線型ラピッドの初期デザインでは、後輪を覆い隠す構造と中央支柱で分割されたフロントガラスが採用されていた。ヘッドライトは両フェンダー内に低く配置されていたが、これらの要素は最終的に量産モデルには採用されなかった。
ラピッドという名称はシュコダにおいて非常に良好な記憶として残っていた。ちょうど50年後、1984年に広告戦略担当者が再びこの名称を思い出し、タイプ130に追加したのである。2010年以降、ラピッドという名称はインド・プネで製造されるモデルの代名詞となっている。
Nederlands
In 1934 lanceerde Škoda het eerste model met de naam "Rapid". Aanvankelijk uitgerust met een motor van 1195 cc, werd deze gevolgd door een watergekoelde viercilindermotor, vergroot tot 1386 cc, goed voor 31 pk. Deze personenauto bleef in productie tot 1938, toen de directie van Škoda opnieuw een vervanging plande, waarmee de Rapid-lijn werd voortgezet.
Het belangrijkste kenmerk van het nieuwe model was de installatie van wederom een krachtigere motor, maar dit werd niet bereikt door simpelweg de cilinderinhoud te vergroten, maar door een volledig nieuw ontwerp. Waar de vorige viercilinder zijklepppen had, was de nieuwe motor ontworpen met een bovenliggende nokkenas. Dit was in het algemeen al zeer geavanceerd – des te meer voor een middenklasser. Voortaan waren er 42 pk beschikbaar bij een cilinderinhoud van 1564 cc.
De fabriek bood de auto aan met een beproefd, traditioneel uiterlijk – met open spatborden, een rechtopstaande radiatorgrille en twee of vier deuren als sedan. Deze variant was vermoedelijk bedoeld om de bestaande klantenkring van de Rapid-lijn te blijven aantrekken, maar er werden binnen de fabriek ook serieuze pogingen gedaan om een nieuwe klantenkring aan te spreken, namelijk diegenen die de mode van een meer gestroomlijnd uiterlijk volgden. De eerste contouren van de aerodynamische Rapid waren voorzien van bedekte achterwielen terwijl de voorruit werd gesplitst door een centrale stijl. De koplampen waren vrij laag in de twee spatborden geplaatst, maar niets hiervan werd uiteindelijk in de serieproductie opgenomen.
De herinnering aan de Rapid bleef bij Škoda gekoesterd, want precies 50 jaar later herinnerden reclamestrategen zich de naam en zo gaven zij in 1984 de 130 dezelfde toevoeging mee. Sinds 2010 is de naam Rapid synoniem met de modellen die in Pune, India, worden geproduceerd.
Polski
W 1934 roku Škoda wprowadziła na rynek pierwszy model opatrzony przydomkiem „Rapid”. Początkowo auto było wyposażone w chłodzony wodą czterocylindrowy silnik o pojemności 1195 cm3 i mocy 31 KM, następnie pojemność powiększona do 1386 cm3. Samochód osobowy pozostawał w ofercie do 1938 roku, kiedy to przedstawiciele czechosłowackiego producenta zaplanowali ponownie wprowadzić zmiany w silniku i kontynuować linię Rapid.
Główną cechą nowego modelu był montaż silnika o większej mocy wynoszącej 43 KM, choć nie osiągnięto tego poprzez zwykłe zwiększenie pojemności skokowej (do 1564 cm3), lecz dzięki całkowitej przebudowie. Podczas gdy poprzednia czterocylindrowa jednostka napędowa miała boczny układ zaworów, nowa była górnozaworowa. Taka konstrukcja jak na ówczesne czasy świadczyła o postępie — tym bardziej, że Škoda Rapid należała do samochodów klasy średniej.
Karoseria samochodu miała sprawdzony wygląd — z odkrytymi tylnymi błotnikami, niemal pionową atrapą chłodnicy i dwoma lub czterema drzwiami jako sedan. Wariant ten miał prawdopodobnie na celu pozyskiwanie dotychczasowych klientów linii Rapid, choć jednocześnie w fabryce podjęto poważne starania, aby dotrzeć do nowej grupy nabywców. Należeli do nich ci, którzy byli zwolennikami aerodynamicznych nadwozi. Pierwotny kształt opływowego modelu Rapid zakładał zakryte błotnikami tylne koła, dzieloną przednią szybę z centralnie umieszczonym słupkiem, opływową atrapę chłodnicy zlicowaną z maską oraz dość nisko umieszczone w przednich błotnikach reflektory. Ostatecznie żadnej z tych koncepcji nie wdrożono do produkcji seryjnej.
Firma długo pamiętała o nazwie Rapid — dokładnie 50 lat później spece od marketingu Škody wskrzesili przydomek, dodając go do modelu Type 130 w 1984 roku. Od 2010 roku Rapid jest samochodem produkowanym przez fabrykę Škoda Auto Volkswagen w Pune w Indiach.
Español
El 1934, Skoda lanzó su primer modelo con el apellido “Rapid”. Equipado inicialmente con un motor de 1.195 c.c., la cilindrada de este propulsor de cuatro cilindros y 31CV de potencia aumentó hasta los 1.386 c.c. El coche permaneció a la venta hasta 1938, cuando los responsables de la marca pensaron un sustituto para el modelo que llevara el mismo nombre.
La innovación más llamativa del nuevo modelo fue el cambio del motor, más potente ahora, lo cual no se hizo aumentando la cilindrada, sino rediseñándolo por completo. Mientras que el anterior propulsor era más convencional, el nuevo, de 1.564 c.c. y 43CV, incorporaba un control de válvulas OHV (“overhead valve”, “válvula en culata en español”). Esto era algo muy novedoso, más aún para un coche de clase media.
La línea del nuevo modelo era al mismo tiempo continuista pero pretendía captar a nuevos clientes que tuvieran predilección por los coches con cierto aspecto aerodinámico. Entre sus formas destacaban los guardabarros independientes , una sección del radiador colocada de forma recta y dos versiones sedán de dos y cuatro puertas sedán. Otras innovaciones del nuevo Rapid eran las ruedas traseras ocultas tras la carrocería, el parabrisas dividido en dos en su parte central, y unos faros delanteros colocados en una posición inicialmente baja de los guardabarros, innovaciones que no llegaron al modelo de producción en serie.
El Rapid quedó grabado en la memoria dentro de la propia Škoda, rescatándolo del olvido 50 años después, cuando en 1984 se puso ese apellido al modelo 130 de la marca checa. Desde el año 2010, la palabra Rapid es sinónimo de los modelos fabricados en la planta india de Pune.
