other languages

日本人

1960年代、フランス人ジャン・ベルタンは、未来の交通について考えていた。都市の "渋滞 "問題に触発された当時50歳そこそこの彼は、自分の理論を世に問うべく、都市に適した小型の2シーターカーを考え出したのである。

そのために、フランスで人気の高いルノー4以上に適した車があっただろうか。

ベルタンのアイデアで、ただでさえ小さい大量生産車を、さらに短くすることになった。実際の短くする長さは74cmちょうどであった。構造的にはシンプルなこの車を、根本的に短くすることに成功したのは、エンジニアのジャン・シモネである、彼は最終的に本体の中央部分を取り除き残りの部分を再び組み立てたのだった。結果、オリジナルのドアと、オリジナルのリア・サイド・ウィンドウを再利用することが可能になった。当時としては破格の全長2.93メートルに加え、ホイールベースも2.4メートルから1.66メートルに短縮され、重量も50キロ以上軽減された。

1969年のパリモーターショーで発表されたショート・ルノーは、光沢のあるブラックの塗装が施され、センセーションを巻き起こした。ジャン・ベルタンは、このプロジェクトで人々を納得させるだけでなく、何よりも政界やルノー社に自分の話をきいてもらいたいと考えていた。しかし、1973年12月、環境省との協力は不調に終わり、ルノーにこの小型車の量産化を要請したが、拒否された。

Nederlands

In de jaren ’60 hield de Fransman Jean Bertin zich bezig met de ontwikkeling van het verkeer in de toekomst. Het probleem van het ‘dichtslibben’ van de steden inspireerde de toen 50-jarige zo zeer dat hij een kleine, voor de stad geschikte, tweezitter bedacht waarmee hij zijn theorie in de openbaarheid wilde brengen.

En welke auto zou daarvoor juist in Frankrijk beter geschikt zijn dan de alom geliefde Renault 4?

Het sowieso al tot de kleine auto’s behorende populaire type moest volgens Bertin nog een stuk worden ingekort, om precies te zijn met 74 centimeter. Verantwoordelijk voor de realisatie van deze radicale verkleining van het technisch gesproken eenvoudige model was ingenieur Jean Simmonet, die uiteindelijk een stuk uit het midden wegsneed en de beide overgebleven delen zodanig samenvoegde dat de oorspronkelijke voordeuren net als de achterste zijruiten behouden konden blijven. De ingreep leidde naast de voor zijn tijd ongelofelijke lengte van slechts 2,93 meter ook tot een wielbasis van 1,66 meter – die was oorspronkelijk 2,4 meter – en een gewichtsafname van 50 kilo.

Afgewerkt in glanzend zwarte lak verscheen de ingekorte Renault in 1969 op de Autosalon in Parijs en baarde daar veel opzien. Jean Bertin wilde met zijn project echter niet alleen de bevolking overtuigen, maar veeleer de politiek en hij hoopte bij Renault een luisterend oor te vinden. De samenwerking met het Ministerie van Milieu eindigde in december 1973 zonder succes en ook bij Renault kreeg hij op zijn verzoek om deze stadsauto in productie te nemen nul op het rekest.

Polski

W latach 60. XX wieku Francuz Jean Bertin przyglądał się zagadnieniu przyszłego ruchu drogowego. Problem korkowania się miast zainspirował wówczas prawie 50-latka tak bardzo, że skonstruował mały, przyjazny dla miasta, dwumiejscowy samochód, za pomocą którego chciał zademonstrować opinii publicznej swoją teorię. Najlepiej do tego celu nadawał się bardzo popularny we Francji Renault 4.

Zgodnie z pomysłem Bertina, produkowany masowo samochód, który już był małym autem, miał być jeszcze krótszy. Dokładnie o 74 centymetry. Odpowiedzialny za „skrócenie” nieskomplikowanego technicznie samochodu był inżynier Jean Simonnet, który usunął środkowy element samochodu i połączył dwie pozostałe części. Ponownie zamontowano oryginalne drzwi i takież tylne boczne szyby. Oprócz wówczas rekordowo małej długości pojazdu wynoszącej zaledwie 2,93 m, skrócenie Renaulta 4 zaowocowało również redukcją rozstawu osi do zaledwie 1,66 m (oryginalny rozstaw wynosił 2,4 m) – i zmniejszenia masy o ponad 50 kg.

Skróconego, lśniącego od czarnej farby renaulta zaprezentowano podczas paryskiego Salonu Samochodowym w 1969 roku. Samochód wywołał sensację. Jean Bertin chciał nie tylko przekonać odwiedzających do swojej idei, ale przede wszystkim spotkać się z szefostwem firmy Renault. Bezowocna współpraca z francuskim ministerstwem środowiska zakończyła się w grudniu 1973. Ponadto władze fabryki Renault odrzuciły propozycję produkcji seryjnej tego małego samochodu.